Tegenover me zie ik een vrouw in bed zitten. Ze eet, nootjes, chips. Alles ligt op het dekbed uitgestald en ze bekijkt de nootjes alsof het pillen zijn. Ze kiest ze zorgvuldig. Ze drinkt niet, dus ze eet. Ik kijk recht bij haar naar binnen, door het raam van de afkickkliniek tegenover mijn huis. Blijkbaar houdt ze niet van dichte gordijnen. Dan wappert ze plotseling met een woest gebaar alles van haar bed en knipt het TL-lampje uit. Ik eet nog een stroopwafel, stiekem achter mijn laptop. De gordijnen zijn namelijk open gebleven.